wczasy, wakacje, urlop
03 May 2010r.
Gotycki kościół pw. Zwiastowania NMP zaczęto budować w końcu XIII w. i ukończono w 1. poł. XIV w. Po pożarze w 1389 r. dobudowano niską, czworoboczną wieżę od zachodu oraz kruchtę i zakrystię od południa. Szczyt wieży pochodzi z poł. XIX w. Długie, jednonawowe wnętrze nakrywa piękne sklepienie gwiaździste z pocz. XV w. Wsporniki sklepienne wykonane ze sztucznego kamienia zdobione są maskami, popiersiami ludzi i aniołów. Między trzecim a czwartym przęsłem (od prezbiterium), z prawej strony, na wsporniku w formie głowy męskiej płaskorzeźba MB z Dzieciątkiem. Naprzeciw na wsporniku z głową zakonnicy - św. Katarzyna. Do zabytków plastyki gotyckiej należą także dwie płyty nagrobne - Fritza von Rawenecka, dowódcy wojsk krzyżackich, poległego w 1462 r. pod pobliskim Świecinem oraz Anny Gruduels . z Pucka (t 15,12). Pozostała część wyposażenia świątyni pochodzi głównie z XVII i XVIII w. Ołtarz główny i połączone z nim, stojące po bokach dwa mniejsze ołtarze boczne (ok. 1700 r.), wyróżniają się bogatą ornamentyką snycerską. W części środkowej ołtarza obraz Zwiastowanie NMP nieznanego malarza, zdobiony srebrnymi XVIII-wiecznymi sukienkami. Na obrazie w górnej kondygnacji ukazani są założyciele zakonu benedyktynów św. św. Benedykt i Scholastyka, w zwieńczeniu obraz św. Urszuli. Na szczycie figura św. Michała Archanioła. W bocznych częściach ołtarza obrazy: Trójca Św. (z lewej) i Św. Anna Samotrzeć (z prawej). Po bokach prezbiterium późnobarokowe stalle z 1719 r. z obrazami przedstawiającymi sceny z życia św. św. Benedykta i Scholastyki na tle widoku kościoła. W ścianie północnej barokowy ołtarz Męki Pańskiej (ok. 1630-1640) z obrazem płaczących aniołów pod krzyżem. Wokół medaliony z małymi obrazkami przedstawiającymi sceny pasyjne. Naprzeciw, w ścianie południowej ołtarz św. Barbary. W polu środkowym obraz Anioł i św. Barbara, w medalionach sceny z życia świętej. Tym ostatnim przypisuje się autorstwo Jana Peterhacke - ucznia znanego malarza gdańskiego Hermana Hana. W ołtarzu pod chórem obraz z XVIII w. przedstawiający Chrystusa Cierpiącego. Z tego samego czasu barokowa balustrada chóru z figurami Chrystusa i apostołów oraz chrzcielnica. Organy neogotyckie z końca XIX w. W kruchcie dawne chrzcielnice - granitowa z końca XII w. i XIII-wieczna z wapienia gotlandzkiego. Od północy do kościoła przylega czworobok zabudowań klasztornych. Zbudowano je równocześnie z kościołem, później były kilkakrotnie przebudowywane. W XIX w. rozebrano pn.-wsch. narożnik klasztoru i częściowo zmieniono układ wnętrz, dostosowując je do nowych potrzeb. Po wojnie przeprowadzono w klasztorze prace remontowe. W miejscu rozebranego narożnika wzniesiono w latach 50. nowy budynek. Wirydarz klasztorny otaczają gotyckie krużganki z 1. poł. XIV w. Z zachodniego krużganka prowadzą wejścia do skarbca (ob. muzeum), dawnej biblioteki i kapitularza. W skarbcu zgromadzono cenne zabytki sztuki. Znajduje się tu kilka rzeźb gotyckich, m.in. Tronująca MB z Dzieciątkiem z końca XIV w. (krąg Madonn na lwie) i Pieta z 1430 r., wyroby złotnicze (relikwiarze, kielichy). Bogaty zbiór haftowanych szat liturgicznych pochodzi z XVII-XVIII w. Na uwagę zasługują też cenne starodruki: dwa gra-duały (księgi zawierające teksty i nuty śpiewów mszalnych) iluminowane z poł. XV w. oraz antyfonarz (księga z tekstami i nutami psalmów) napisany w latach 1622-1624, o dekoracji zbliżonej do form ludowego zdobnictwa kaszubskiego. W dawnym kapitularzu, dziś kuchni bendyktynek, zachowała się wspierająca sklepienie kolumna późnoromańska. Do zespołu zabudowań klasztornych należy także tzw. opactwo czyli dom gościnny opatów. Budynek pochodzi z pocz. XV w., w następnych stuleciach był kilkakrotnie przebudowywany. Obecnie mieści probostwo.