wczasy, wakacje, urlop
13 June 2012r.
Czasy saskie nie są dla Kaszub pomyślniejsze niż dla innych ziem polskich, przy czym dodatkowo klęskę najazdu obcych wojsk na Kaszuby sprowadza opowiedzenie się Pomorza wraz z Gdańskiem po stronie Stanisława Leszczyńskiego. Wreszcie czasy Stanisława Augusta przynoszą próby reform, ale i nowe walki wewnętrzne, w których konfederacja barska ma na Pomorzu swoich zwolenników. W owym okresie głośne też staje się — protestem na sejmie w 1768 r. — nazwisko Józefa Wybickieg o, późniejszego twórcy naszego hymnu narodowego, który pochodził właśnie z Pojezierza Kaszubskiego, z Bę-domina pod Kościerzyną. Józef Wybicki jest też jednym z tych, którzy po pierwszym rozbiorze w 1772 r. nie mogąc się pogodzić z rządami pruskimi opuszczają licznie Pomorze. Władze pruskie od początku zaczynają konsekwentnie germanizować ziemie pomorskie. Przyśpieszony proces germanizacji obejmuje przede wszystkim wyższe warstwy szlachty i mieszczaństwa. Natomiast wobec ludności wiejskiej zaborca stosuje metody rugowania z ziemi, na której osadza osiedleńców niemieckich. Równocześnie jednak rozbiory wpływają na ożywienie społeczno-wyzwoleńczych i narodowych ruchów na Pomorzu. Okres napoleoński — wkroczenie oddziałów polskich pod wodzą Henryka Dąbrowskiego — budzi w społeczeństwie pomorskim nowe nadzieje. Także powstanie listopadowe znajduje tu pewien oddźwięk. Przełomowym dla wzrostu narodowej świadomości szerokich mas staje się okres Wiosny Ludów. Budzicielem Kaszub jest przede wszystkim Florian Ceyno-w a ze Sławoszyna w powiecie puckim, lekarz z wykształcenia, organizator w 1846 r. zbrojnej wyprawy na Starogard, której cełem było rozbrojenie tamtejszego garnizonu pruskiego. Aresztowanego i skazanego na śmierć od wykonania surowego wyroku ratuje jedynie rewolucja berlińska w 1848 r. Florian Ceynowa przede wszystkim jest jednak nie przywódcą i politykiem, lecz działaczem społecznym i reformatorem. Ponadto z zamiłowania etnografem, jężyko-znawcą i literatem. On też pierwszy od czasów Mostnika ożywia mowę kaszubską w druku — jako oświatowiec, zbieracz folkloru i głównie publicysta walcząc o sprawy ludu kaszubskiego, o odrodzenie jego kultury. Jednym z najważniejszych wydawnictw Ceynowy jest ukazujący się w latach 1866—1868 periodyk Skórb kaszebsko-słowin-scij mowę, otwierający stuletnią już dziś tradycję czasopiśmiennictwa kaszubskiego. Zyskując duży rozgłos poza Kaszubami, między innymi w ówczesnym świecie naukowym, Ceynowa w swoich rodzinnych stronach był jednak niedoceniany. Niemniej trud jego życia nie poszedł na marne — owocował już pod koniec stulecia. Dziś Florian Ceynowa uznany jest za jednego z najwybitniejszych ludzi Kaszub, za budziciela kaszubsko-pomorskiego ludu, promotora jego literatury. W zainteresowaniu mową kaszubską jako przedmiotem badań naukowych rolę prekursorską odegrał poprzedzający nieco życiem i działalnością Ceynowę Krzysztof Celestyn Mrongowiusz, lektor języka polskiego w Gimnazjum Akademickim w Gdańsku. Jego napomknienie o elementach wspólnych dla języka kaszubskiego i rosyjskiego spowodowało, że badania te pierwsi podjęli Rosjanie. Wśród wielu językoznawców zajmujących się dialektem kaszubskim od czasów ówczesnych do dziś szczególne zasługi mają: Rosjanin Aleksander Fiodo-rowicz Hilferding, Niemiec Fryderyk Lorentz oraz Kazimierz Nitsch, który stanął na stanowisku, że mowa kaszubska jest formą przejściową między wymarłym językiem połabskirn i polskim, wywodzącymi się z jednej z trzech grup językowych zachodnio-słowiańskich — lechickiej. Nie tylko zresztą dla językoznawców Kaszuby poczynając od ubiegłego stulecia są ogromnie ciekawym obszarem badawczym. Również dla etnografów, folklorystów, historyków literatury i innych. W 1907 r. powstaje też Towarzystwo dla Ludoznawstwa Kaszubskiego, którego współtwórcami są Fryderyk Lorentz i Izydor Gulgowski. Spośród badaczy Kaszub w dwudziestoleciu międzywojennym wymienić należy przynajmniej Władysława Pniewskiego, Bożenę Stelmachowską, Pawła Czaplewskiego i Bernarda Sychtę którego dzieło życia stanowi wielotomowy słownik kaszubski ukazujący się nakładem Ossolineum. Wracając do chronologii wydarzeń, które ukształtowały dzieje Pojezierza Kaszubskiego, wspomnieć trzeba o p o-wstaniu styczniowym. Mimo że nie objęło ono bezpośrednio Pomorza, znalazło tutaj czynne poparcie. W szeregach powstańczych nie zabrakło tak szlachty, jak mieszczan, chłopów, rzemieślników i robotników również z Kaszub. Ofiarnością i gotowością do walki wyróżniała się szczególnie Kościerzyna i jej okolice.
wczasy, historia, kaszuby