Tanie pokoje na wczasy

Krajobraz kaszubski

13 June 2012r.

Ważnym czynnikiem krajobrazu wpływającym na jego piękno, a tym samym przyciągającym turystów i wczasowiczów są wody jezior, rzek i potoków. Jezior dużych i małych jest w powiecie kartuskim ponad 190. Zajmują one około 6500 ha, tj. 5,6€/o powierzchni powiatu. W powiecie kościerskim naliczono 240 jezior zajmujących około 4500 ha, co wynosi około 4% powierzchni całego powiatu. Duża część tych jezior znajduje się wśród lasów, co znacznie powiększa ich malowniczość i wartość wypoczynkową. Stromość i urwistość brzegów jeziornych i rzecznych podnosi także urok krajobrazu, płaskie natomiast brzegi nadają się do zakładania obozów i pól biwakowych, stanic wodnych itp. Dzięki wielkim powierzchniom wodnym istnieją na Pojezierzu Kaszubskim doskonałe warunki do uprawiania sportu żeglarskiego, a wędrówki kajakowe po jeziorach umożliwiają istniejące między nimi połączenia korytami odwadniających je rzek. W wodach jezior lub przy ich brzegach znajdują się stanowiska ciekawych zespołów roślinnych, niejednokrotnie bardzo rzadkich, dzięki czemu utworzone zostały rezerwaty służące ochronie reliktowych gatunków. Niezmiernie interesującą ozdobą krajobrazu jeziornego są wyspy, nieraz porośnięte roślinnością, niekiedy nagie, czasem zamieszkane przez człowieka. O niektórych snują bajarze kaszubscy interesujące legendy, wprowadzane często do opowiadań literackich, poezji i powieści. Prawie wszystkie większe jeziora objęte są gospodarką rybną. Największa ich ilość jest zagospodarowywana i administrowana przez Państwowe Gospodarstwa Rybackie w Lipuszu i Wdzydzach Kiszewskich. Inne podlegają PGR-om lub Lasom Państwowym, niektóre rybakom indywidualnym, a kilka Gdańskiemu Okręgowi Polskiego Związku Wędkarskiego. Ze względu na występujące w nich gatunki ryb zaliczone zostały do typów gospodarczych linowo-szczupakowych, leszczowych, karasiowych, sielawowych i (bardzo rzadkie przykłady) sandaczowych. Bardzo skromnie przedstawia się hodowla raka, który wyginął na skutek zarazy raczej. Początek akcji hodowlanej na większą skalę jest możliwy dzięki wybudowaniu raczarni w Ostrzycach i Grzybowskim Młynie oraz istnieniu mateczników szlachetnego raka w jeziorach Kczewo, Malenkowo, Wygonin i Grabowskim. Interesującym elementem krajobrazu pojeziernego są również liczne cieki wodne: rzeki, potoki i drobne strugi. Płyną one często w głęboko wyżłobionych zagłębieniach lub meandrują po dnach dolin. Większość strumieni przepływa przez jeziora i odprowadzając ich wody przyczynia się do stopniowego zanikania tych zbiorników. Część rzek oraz ich dopływów należy do dorzecza Wisły: są to Wda, Wierzyca i Radunia. Inne, jak Słupia i Łeba, uchodzą wprost do Bałtyku. Najważniejszą i niewątpliwie najciekawszą pod wieloma względami rzeką na omawianym terenie jest R a d u n i a, utożsamiana kiedyś przez obdarzonych fantazją miłośników regionu z mitycznym Eridanusem, w którym utonął bohater podań greckich Faeton, syn boga słońca Heliosa. Ma ona swe źródła w rejonie Jeziora Stężyckiego na wysokości około 163 m npm i płynie w górnym odcinku na długości około 26 km przez szereg wielkich jezior rynnowych, opuszczając je dopiero pod Ostrzycami. Ta część rzeki to wspaniały szlak kajakowy przebiegający wśród najpiękniejszych krajobrazów Pojezierza Kaszubskiego. Z kolei po minięciu rynny, w której występuje małe jezioro Trzebno, płynie Radunia od Goręczyna do Pręgowa na przestrzeni około 50 km przez szereg basenów i przełomów słynnych z niezwykłej malowniczości. Obramowanie rzeki tworzą tu miejscami strome, a niekiedy wręcz urwiste, do 60 m wysokie zbocza. Zbliżają się one w odcinkach przełomowych do siebie tak bardzo, że rosnące na nich drzewa zakrywają swymi koronami rzekę. Najwięcej słynie z malowniczości, stanowisk ciekawych zespołów roślinnych, urwistości brzegów Przełom Babidolski, nazywamy popularnie "Jarem Raduni". Przy północnym krańcu tego przełomu, w Rutkach, znajduje się pierwszy ze zbiorników retencyjnych, jakie pobudowano w dalszym biegu rzeki. Wytwarzana w czynnych tu elektrowniach energia elektryczna wykorzystywana jest przez okoliczne miejscowości i niektóre gdańskie przedsiębiorstwa. Ta część rzeki ma najsilniejszy spadek wody. Budując zapory wykorzystano go dla celów gospodarczych, a ponadto powstrzymano transportowanie przez rzekę ogromnej ilości rumowiska niesionego przez bystry prąd w rejon Pruszcza Gdańskiego. Minąwszy to miasto wpływa Radunia w dolinę Wisły i uchodzi do Motławy. Część jej wód odprowadza spod Pruszcza Gdańskiego przez Gdańsk do Motławy kanał zbudowany około połowy XIV w. Zarówno Radunia, jak też Wda i Wierzyca nadają się do spływu kajakowego. Inne rzeki — Słupia, Łeba spławne są dopiero w środkowym i dolnym swym biegu.

wczasy, turystyka, kaszuby