wczasy, wakacje, urlop
08 November 2011r.
Orle. Pomiędzy drogą Orle—Garczyn a jeziorem Dużym, tuż za ogrodzeniem b. leśniczówki Orle, w oddziale 248 k Leśnictwa Orle (Nadleśnictwo Mestwinowo) wydzielono fragment lasu mieszanego z okazałymi dębami (pow. 1.56 ha). Dęby w wieku około 250 lat, a niektóre i starsze są zdrowe i powinny zachować się jeszcze wiele lat. Obok dębów występuje pojedyńczo klon, lipa, grab, brzoza i świerk. W południowej części znajdują się kępy świerka, brzozy i sosny w wieku 40—60 lat. Strzelnica. Ulubionym miejscem spacerów dla mieszkańców Kościerzyny jest piękny las dębowy, rosnący naprzeciw Strzelnicy Bractwa Kurkowego w odległości 1 km od granic miasta. Na powierzchni około 0.5 ha rosną pojedynczo okazałe dęby w wieku 240 1. Jeden z nich jest zrośnięty z bukiem. Czapłiniec. W odległości 3 km od Kościerzyny w kierunku południowym przy szosie Kościerzyna—Zblewo znajduje się osada Leśnictwa Wierzysko (Nadleśnictwo Kościerzyna). Od osady tej, idąc dalsze 3 km w kierunku południowo-zachodnim, dochodzimy do jeziora Księżego, nad którym czaple siwe założyły swoją kolonię, wykorzystując w tym celu ładny drzewostan sosnowy w wieku około 200 lat, rosnący w zachodniej części południowego brzegu jeziora. Kolonia czapli siwych jest bardzo ciekawym zjawiskiem. Z daleka dają się słyszeć chrapliwe głosy mieszkańców kolonii. Prawie na każdym drzewie zarysowuje się kilka gniazd. Drzewa i runo leśne jest spryskane odchodami na biało. Nad kolonią oprócz czapli o charakterystycznej sylwetce ze zgiętą szyją, krąży często kania czarna, a czasem nawet i sokół wędrowny. Kanie korzystają z upuszczonych przez czaple ryb, względnie spożywają martwe pisklęta, wyrzucone przypadkowo z gniazda. Kolonia zaczyna ożywiać się już w marcu. Jako pierwsze wracają do starych gniazd starsze samce. Stoją one z wyciągniętą szyją na znak bezbronności i wabią nadlatujące samice (czapla może zadać cios tylko wówczas, gdy ma skręconą szyję). Skoro samica usiądzie obok i po zalotach samca weźmie gałązkę w dziób i położy na gnieździe na miejscu wskazanym przez samca, para ta jest już połączona. Małżeństwo takie trwa tylko w okresie lęgu. W tym czasie każdy współmałżonek zbliżający się do siedzącego na gnieździe stroszy pióra na głowie i u nasady szyi, ukazując charakterystyczny tylko dla danego osobnika rysunek na głowie. Rysunek ten jest znakiem rozpoznawczym małżonków. Pisklęta nie należą do zgodnego rodzeństwa. Częste bójki w gnieździe i odpychanie od pokarmu są przyczyną śmierci najmłodszych piskląt. W wypadku, gdy pisklę wyleci z gniazda, rodzice nie interesują się nim więcej. Korzysta z tego lis względnie kania. Po skończonych lęgach czaple rozlatują się w różnych kierunkach i zaczynają koczowniczy tryb życia, przemieszczając się powoli na południe. Jezioro Krąg. To jezioro położone w odległości 1.5 km w kierunku północno-wschodnim od miejscowości Konarzyny jest ulubioną ostoją ptactwa wodnego i błotnego z łabędziem na czele. Każdego roku przylatuje tam na wiosnę kilka tysięcy łabędzi, z których znaczna część odlatuje nad inne wody a kilkaset pozostałych ptaków zakłada gniazda wśród trzcin i wysokich traw. Niezależnie od łabędzi na jeziorze tym gnieździ się wiele innych gatunków ptaków wodnych i błotnych, m.in. mewy, dzikie kaczki, perkozy i bekasy. W jesieni mimo polowania na tym jeziorze, przylatują by odpocząć i nabrać sił do dalszego lotu inne łabędzie oraz różnorodne ptactwo wodne i błotne. Jezioro Wdzydze. Jakkolwiek jezioro Wdzydze nie jest rezerwatem przyrody, to jednak ze względu na walory krajobrazowe zasługuje na odpowiednią wzmiankę. Jezioro Wdzydze położone w odległości 14 km na południe od Kościerzyny, o powierzchni 1.420 ha, powstało z dwu wydłużonych jezior uformowanych w kształcie krzyża. Obecnie składa się z czterech części składowych. Część północna nazywa się Jezioro Jelenie, południowa Wdzydze, zachodnia Radolne i wschodnia Gołuń. Malowniczo położone wyspy i wysepki oraz otoczenie leśne jeziora to dodatkowe walory piękna tego oryginalnego tworu natury. Przez jezioro przepływa rzeka Wda (Czarna Woda). Pomniki przyrody Matka Tuszkowska. W lesie Nadleśnictwa Lipusz, Leśnictwo Płociczno w oddziale 157 rośnie okazała sosna największa w województwie gdańskim) w wieku około 200 lat o wymiarach: obwód na wysokości 1.30 m ponad 3 m, wysokość 35 m. Nawet tak wielka osobliwość nie zawsze jest należycie uszanowana. Zdarzają się wypadki odłupywania kory przez zwiedzających. Takie czyny należy mocno napiętnować. Diabelski Kamień. W tym samym Leśnictwie, w którym rośnie "Matka Tuszkowska" (Płociczno), leży w młodniku sosnowym przy drodze Płociczno—Tuszkowy głaz narzutowy o obwodzie 7 m i wysokości 1.4 m, zwany jak większość takich głazów "Diabelskim Kamieniem". Trzy lipy. W ogrodzie Leśnictwa Wierzysko, przy szosie Kościerzyna—Zblewo w odległości 3 km na południe od Kościerzyny' rosną trzy lipy, wyróżniające się wiekiem i wymiarami. Obwód najokazalszego drzewa wynosi 3.5 m, wysokość ponad 20 m, wiek około 220 lat. Kamień Skarbów. Na terenie gromady Bolesławowo w odległości 60 m od brzegu jeziora Rokitki, w lesie Leśnictwa Zapowiednik (Nadleśnictwo Mestwinowo, oddział 3 f) znajduje się głaz narzutowy o obwodzie 9.25 m i wysokości ponad ziemią 0.5 m. Nazwa pochodzi od legendy o zatopionych skarbach w Jeziorze Rokitki. Wielki Kamień. Na polu ornym Jana Wesołowskiego przy wsi Owśnice leży największy głaz powiatu kościerskiego (obwód 13.2 m wysokość 2.20 m). Według legendy w noc Świętojańską zbierały się przy tym głazie czarownice i tańczyły na nim swoje obrzędowe tańce. Ażeby czarownice te przepędzić, umieszczono na głazie żelazny krzyż. Koście rskie Cisy. W Kościerzynie przy ul. 8 Marca, naprzeciw Szkoły Podstawowej Nr 1, między dwoma kamienicami rosną dwa cisy w wieku około 200 lat. Większy ma 15 m wysokości i około 1 m obwodu na wysokości 1.30 m. Obecnie są one pod troskliwą opieką mieszkańców najbliższych domów i młodzieży uczęszczającej do wymienionej szkoły.