wczasy, wakacje, urlop
24 July 2013r.
PRADZIEJE POMORZA Pierwsi nieliczni osadnicy pojawili się na Pomorzu niedługo po wycofaniu się lądolodu, jednak dopiero w okresie neolitu (od 5 tys. p.n.e.) kraina ta została zaludniona przez liczniejsze grupy ludzi. Po ówczesnych rolnikach - zaliczanych do archeologicznej kultury pucharów lejkowatych - pozostały widoczne do dzisiaj megalityczne konstrukcje i gigantyczne kamienno-ziemne nasypy z obstawą z głazów narzutowych. Największe trapezo-wate grobowce bezkomorowe zlokalizowano na Kujawach, gdzie osiągają nawet 120 m długości. Na Pomorzu osiągają od 15 do 70 m., ale jest ich tam najwięcej. Najliczniejsze skupisko neolitycznych megalitów znajduje się na południe od Poganie, w okolicach wsi Łupawa (ok. 60 grobowców, z których największy ma 56 m długości). W okresie brązu i wczesnego żelaza (1300-400 p.n.e.) Pomorze zamieszkiwała ludność kultury łużyckiej. Łużyczanie zostawili po sobie kurhany ziemne, cmentarzyska i pozostałości osad. Około 500 r. p.n.e. na terenie Pomorza zaczęła dominować kultura pomorska, słynna ze swych grobów kloszowych i urn ozdobionych plastycznymi wizerunkami twarzy. W II w. p.n.e. z kultury tej rozwinęła się kolejna, zwana oksywską (od Oksywia - dzielnicy Gdyni). Trwający przez lata spór czy te dwie kultury należy identyfikować z żywiołem germańskim czy słowiańskim nie został rozstrzygnięty, a większość badaczy uważa, że istnieje zbyt mało przesłanek, by te kultury archeologiczne można było wiązać z konkretnymi nacjami. W pierwszych wiekach naszej ery z północy przywędrowali na Pomorze Germanie zwani Gotami (identyfikowani z archeologiczną kulturą wielbarską). Zanim wyruszyli na południe przez kilkaset lat zamieszkiwali pomorskie lasy, w których wznosili tajemnicze kręgi kamienne z dużych głazów narzutowych i kurhany. Najsłynniejsze znajdują się w rezerwatach archeologicznych w Grzybnicy, Odrach i Węsiorach. Ponieważ nie wszystkie z gockich konstrukcji kryją pochówki, trudno było określić funkcję tych miejsc. Mimo wielu fantastycznych interpretacji badacze są przekonani, że miały one związek z kultem zmarłych przodków. Słowianie pojawili się na Pomorzu w VI w. Największymi plemionami słowiańskimi byli Pomorzanie i Połabia-nie, a ich głównymi osadami były Gdańsk, Kołobrzeg i Wolin. Na Pomorzu zachowały się też pozostałości wielu mniejszych osad i kurhanów. W drugiej połowie I tys. na wybrzeżu Bałtyku sieć osad handlowych założyli Skandynawowie. Na Wolinie, czy wTruso (nad j. Drużno) żyli w zgodzie razem z miejscową ludnością. Pierwszym polskim władcą który zawładnął Pomorzem był prawdopodobnie Mieszko I.